مقاله ها

آن روزی که با هم داشتیم می‌رفتیم دریا و تو متوجه‌ی آن سرعت‌گیر تپه‌مانند نشدی را یادت می‌آید؟ چنان از رویش رد شدیم که ته

بیشتر ما آدم‌ها محبوبیت و دیده شدن را دوست داریم. اینکه برای عده‌ای مهم باشیم انگار دنیا را به ما داده‌اند اما کافی‌ست کسی بهمان

همه جا تاریک شده بود. هیچکس نبود تا چراغ یا شمعی روشن کند. تنهایی مرا دربرگرفته بود. حس می‌کردم بالاخره کسی از راه می‌رسد اما

آیا شما هم جزو آن دسته از افراد هستید که برای نوشتن ابتدا دنبال ایده‌ها می‌گردند؟ شاید گشتن دنبال ایده ما را چندین روز عقب

در این روزگاری که عده‌ای برای کتاب خواندن هیچ وقتی باز نمی‌کنند، بعضی‌ها هستند که مشتاقانه در هر لحظه‌ای که گیر می‌آورند کتابی از کیفشان

در جستجوی زمان از دست رفته نام رمانی چند جلدی‌ است که خیلی اسمش را شنیدم. اسم خیلی جالبی دارد. دوست دارم آن را بخوانم.

کلافی برای شکیبایی همه‌ی ما آدم ها اگر یک کلاف برای شکیبایی و صبر داشته باشیم قطعن کم می‌آوردیم. همیشه باید کلاف های شکیبایی کنارمان

تا به حال گم شده اید؟ آخرین باری که گم شدید را یادتان می آید؟ هیچکس دلش نمی خواهد روزی گمگشتگی را تجربه کند. یکی

اولین باری که کسی برایت داستانی تعریف کرد را به خاطر داری؟ یادت می آید چه داستانی برایت گفت؟ اغلب ما آدم ها در کودکی