با فکر کردن ظاهر و باطنت را بساز

آیا می توان همه چیز را از ظاهر آدم ها تشخیص داد؟ اینکه آدم خوبی است یا خیر؟ رفتارش درون خانواده چطور است؟

آیا ظاهر خوب ملاک یک باطن زیباست؟

ما می دانیم که هیچوقت داشتن یک ظاهر خوب و زیبا دلیلی بر اینکه آن فرد باطنش هم همینطور باشد، نیست. چرا که ما آدم ها گاهی نمی خواهیم تلاش کنیم در هر دو جنبه عالی به نظر برسیم. به یک سری رفتار های بد عادت می کنیم. آنوقت ترکشان سخت می شود. ما همانطور می مانیم و قصد تغییر نداریم.

بلدیم بهانه های بنی اسرائیلی هم بیاوریم. از خودمان چنان دفاع می کنیم که انگار بهترین آدم روی زمینیم. درست که باید خودمان را دوست بداریم اما اینکه بیش از حد خود را دست بالا نشان دهیم اصلا خوب نیست.

چون گاهی نیاز است کمی و کسری خودمان را ببینیم و بشناسیم تا در جهت رفع هر کدام برآییم.

حتی برعکسش هم هست. مثلا فردی باطن خوب دارد اما ظاهرش را که نگاه می کنی میبینی خودش را به یک عروسک زشت و زننده تبدیل کرده است. باید بگوییم چرا خودت نیستی؟ چرا کاری را که در جهت بهبود شخصیت ظاهری ات است انجام نمی دهی؟ چرا لباس هایی می پوشی که در شان و منزلت یک انسان نیست؟ فکر می کنی هر چه مد است به زور هم که شده باید به تن کنی؟

تو اسیر افکارت هستی. اسیر نگاه دیگرانی که هر کاری بقیه می کنند را دوست داری انجام دهی وگرنه به جز نظر خودت به نظر های اشتباه بقیه نگاه هم نمی کنی.

مثلا یک لباس پاره مد شده است. اول اندکی فکر کن. از خودت بپرس این پارگی چه زیبایی می تواند برایم داشته باشد که من آن را می پوشم؟

در قدیم هر که لباس پاره می پوشید ندار و نیازمند محسوب می شد الان همان پارگی در شلوار ها مد شده است.

به چه قیمتی درگیر مد می شوی! اگر قرار باشد با مدهایی که معلوم نیست پشتشان چه هدفی پنهان شده است پیش بروی پس خودت را قبول نداری. آدم باید چشمش را باز کند و ببیند که چرا دارد فلان محصول را خریداری می کند؟

همه چیز به درست فکر کردن ما برمی گردد. بعضی ها چشمشان را بسته اند و دیگران دارند برایشان تصمیم می گیرند که چه بخورند، چه بپوشند و حتی سبک زندگیشان چگونه باشد.

این واقعا مضحک است که حتی از پس انتخاب های خودمان برنیاییم و به دیگران در این امر تکیه کنی.

تکیه ات را بردار. به جایش برو خودت را حفظ کن. تفکر و حیا در هر امری باعث می شود تو از یک سری اشتباهات دست بکشی.

شاید ناخواسته در کاری غرق شده باشی اما خودآگاه فکر کن و تصمیم درست را بگیر. نگو من فلان کار را برای دل خودم انجام می دهم چون قطعا در ذهنت رگه هایی از دیده شدن توسط دیگران وجود دارد. شک نکن همه همینطور هستیم!

مطالب مرتبط

2 پاسخ

  1. نه اینکه با مد واینگونه مسائل موافق نباشم و مشکل داشته باشم اما نظر من هم به شما نزدیک است .قبل از استفاده و ترویج هر چیز چه در زمینه مد و پوشاک چه در زمینه خوراک و کتاب و غیره ابتدا باید ببینیم فلسفه پنهان شده پشت آن چیست؟خاطرم هست که چندسال پیش ساپورت هایی در ایران مد شده بود -در آن مدت من ایران ساکن نبودم اما رفت و آمد داشتم و از اوضاع با خبر بودم ساپورت هایی که در ایران مثل نقل و نبات فروخته و پوشیده می شد در کشوری که زندگی میکردم فقط برای دسته ای از بانوان با وظایف مشخص غیرعادی استفاده و نولید می شد !
    متاسفانه من به این دسته انتخاب ها و رفتار ها می گویم زندگی گله ای -عیین گوسفند هرکاری یکی از گوسفندان بکند بقیه هم تقلید می کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *