-اصلن چرا باید یادداشت روزانه بنویسم؟ راستش انگاری هر روزم تکراریه.
+ یادداشت روزانه یه تمرینه تا بتونی برای نوشتن متنهای مهم و جدی آماده شی. برای اینکه بتونی خودت رو بهتر بشناسی و بفهمی روزات چجوری می گذره. یادداشت روزانه راهیه برای قوی شدن توی نوشتن پس فکر نکن کار بیهودهای انجام میدی.
-خب من که میدونم روزام چجوری میگذره. خیلی وقتا از خودم راضی نیستم و انقدر تنبلی میکنم که کلافه میشم. همیشه هم یادداشت روزانهام میفته برای آخر شب. اون موقع دیگه حوصلهی آنالیز روزم رو ندارم و میخوام فرار کنم.
+ حق داری چون اونموقع خستهای. میتونی در طول روز قطعههای کوتاه بنویسی تا مجبور نشی همه چیو برای آخر شب بذاری.
-بعضی وقتا مینویسم ولی آنقدر رها و آزاده که نمیشه منتشرش کرد. از طرفی نمیخوام خودمو محدود کنم و فقط برای انتشار بنویسم.
+ یه پیشنهادی برات دارم. اینکه بدون قضاوت بعد از هر کاری چند جمله بنویسی. مثلن از چیزایی که تو ذهنت میگذره.
-میترسم بقیه بفهمن چه چیزایی تو ذهنمه و آبروم بره.
+ مطمئن باش کسی حوصله نداره نوشتههاتو بخونه. وقتی توی نوبتهای مختلف بنویسی هم آزادی داری. هم اینکه میتونی بعضی قسمتهاشو منتشر کنی.
-اما با این تنبلیم چکار کنم. چطوری با اشتیاق سمت نوشتن برم؟
+ هممون به نوعی با تنبلی دست و پنجه نرم میکنیم. ناچاریم بهش غلبه کنیم و بریم تو دل کار. وگرنه اگه بهش بها بدیم، انقدر بزرگ میشه که نمیتونیم باهاش کاری کنیم. اونوقت غرقش میشیم و بیرون اومدن سختتره.
-بعضی وقتا چیزایی که مینویسم رو دوست ندارم و انگار دارم آشغال تولید میکنم. ناامید میشم. کارها رو به بعد موکول میکنم چون توی ذهنم انقدر بزرگشون کردم که سراغشون رفتن برام سخت شده.
+ طبیعیه دوسشون نداشته باشی چون ما تا اونها رو ننویسیم، ایدههای ناب به ذهنمون نمیرسه. پس باید اونقدر بنویسیم و بندازیم دور تا بالاخره از چیزهای خوبی که جاری میشن لذت ببریم.
-حالا به نظرت از فردا چکار کنم؟
+از صبح که بیدار شدی همه چیو بنویس. البته یه کاری کن که لذت ببری و برات خستهکننده نشه.
تا میخوای سمت موبایل بری به خودت ایست بده و بگو اول چند جمله نوشتن بعد چک کردم موبایل. اوایل سخته و باید تحمل کنی. میدونم ممکنه شکست بخوری اما بازم انجامش بده و کوتاه نیا. ساختن عادت از همین کارها شروع میشه. اونوقت حتمن بیشتر از نوشتن لذت میبری و با شوق به سمتش میری.
آخرین دیدگاهها