نابرده رنج فکری،گنج فکری میسر نمی شود

ما مهارت های بسیاری را می توانیم با  تجربه و تمرین های شخصی کسب کنیم مانند دوچرخه سواری.

اما مهارت هایی هم هستند که حتما باید با آموزش بدستشان بیاوریم. مانند نقادانه اندیشیدن، درست فکر کردن در تمام لحظات زندگی.

همه ی ما در زندگی هر لحظه در حال فکر کردن هستیم حتی زمانی که به خواب می رویم همچنان این فکر ها در سرمان می چرخند. شاید فکر کنیم هر آنچه که الان داریم یک تفکر درست و نقادانه است.

شاید اگر بگویی در این خصوص باید به تمرین و مطالعه پرداخت برخی مسخره ات کنند یا تعجب کنند که مگر فکر کردن هم آموزش دیدن می خواهد. بله مسلما صحیح انجام دادن این کار نیاز به یک دوره آموزش دارد.

البته در هر زمانی باید حواسمان باشد تا آن را از یاد نبریم. پس تا همیشه ما در کلاس تفکر باید درس پس بدهیم و با آن یکی شویم. مسلما این کار شخصیتمان را می سازد و برخورد درست تری با مسائل می توانیم داشته باشیم.

بیشتر مشکلات زندگیمان از بی فکری است. درگیری،دعوا،جنگ و هرآنچه در جهان سبب بی نظمی و آشوب و کشت و کشتار می شود از اشتباه فکر کردن ماست. با این همه بیشترمان از تفکرمان راضی هستیم.

مشکلات زندگی مان را ناشی از تفکر نمی دانیم. حتی بیشتر اوقات حق به جانب هر آنچه می گوییم را درست می پنداریم.

باید دانشجوی تفکر شویم تا زندگی مان بهبود یابد.تفکر ما بسیار قدرتمند است و کنترل کردنش قطعا فشار هایی رویمان می گذارد. اما باید تاب بیاوریم تا در این درس پاس شویم.

با ارتقای تفکراتمان می توانیم هر آنچه که به درد بخور نیست را بیرون بریزیم و فکر های بهتری را جایگزینش کنیم. هیچ کاری آسان نبوده اما انجامش به تمام سختی اش می ارزد.

برشی از کتاب هنر تفکر راهبردی

عموما مردم تردیدی ندارند که مثلا برای رسیدن به آمادگی بدنی “نابرده رنج گنج میسر نمی شود”، اما نوبت به ذهن ورزی که می رسد اغلب به محض اینکه ذهن شان به زحمت می افتد جا می زنند.

ولی رشد در مقام متفکر بدون آمادگی برای تحمل زحمت ذهنی ممکن نیست. ذهن هم مانند بدن است: وضعیت آن بدون قدری فشار بهبود نمی یابد.

دوست داشته باشید یا نه، واقعیت انکار ناپذیر این است که “نابرده رنج فکری،گنج فکری میسر نمی شود”.