خیلی وقت ها عکاسی به من روایتی برای نوشتن می دهد. وقتی دوربین به دست دارم حتی وقت هایی که دوربینم همراهم نیست دنبال سوژه ای ناب می گردم. ناب از نظر من چیزی نیست که دست نیافتنی باشد به نظرم همان چیزیست که همه می بینند اما نه با دقت و عمیق.
من حتی به علف های سبز شده لا به لای سنگ فرش های خیابان هم با دقت می نگرم و گه گاهی قربان صدقه ی همین گل های ریز علف ها می شوم خیلی لذت بخش هستند و لبخند بر لبم می نشانند.
خودشان شاید خبر نداشته باشند که اینگونه کسی بهشان توجه کند. اما زمانی که بهشان توجه می کنم منبع الهامی می شوند تا من چیزی را شرح دهم یا به عمق مسئله ای بیندیشم که با عکاسی بوجود آمده است.
طبیعت که همیشه چیز هایی دارد که ما را شگفت زده کند.
چند وقتی که خیلی کم بیرون می روم سوژه ی خاصی برای عکاسی نداشتم .
یک روز که حالم اندکی گرفته بود به حیاط رفتم همه جا را به دقت نگاه می کردم که چشمم به این علف ها خورد.
خیلی زیبا کنار هم قرار گرفته بودند . شبیه عاشق و معشوق که سر در گریبان هم گذاشته بودند و شکل خاصی را تشکیل داده بودند، شبیه عدد هشت هم شده اند. همان لحظه با عکاسی ازشان به وجد آمدم.
من شاید سال ها این جور علف ها را می دیدم اما هیچوقت به این صورت نبودند یا شاید من آنچنان که باید دقت نمی کردم. حتی با دیدن این ها یاد دم روباه افتادم البته که من روباهی را از نزدیک ندیدم اما هر آنچه در عکس ها دیدم این را به من یادآور شده بود.
من هر بار با دقت در جزئیات طبیعت شگفت زده می شوم و شاید هر بار که در این باره چیزی می نویسم این را تکرار می کنم چون لازم است بار ها و بار ها گفته شود تا همگی بخش عظیمی از حس خوب را با دقت در جزئیات دیده نشده ی اطرافمان بدست بیاوریم چون شادی سهم همه ی ما در زندگی ست.
نوشته ها و عکس ها ،چیز هایی هستند که من به شدت بهشان علاقه مندم و تمام احساسم را در آن ها جاری می کنم.
دو جمله ی قصار زیر خیلی زیبا حس عکاسی کردن را منتقل کرده است:
«وقتی کلمات واضح نیستند، من باید بر روی عکس ها تمرکز کنم. وقتی تصاویر هم کافی نیستند، باید با سکوت خشنود شوم.»
انسل آدامز
.
.
«برای من عکاسی هنر مشاهده کردن است. عکاسی پیدا کردن یک چیز جالب در یک مکان معمولی است… من متوجه شده ام که عکاسی ارتباط کمی با چیزهایی که می بینید دارد، همه چیز مربوط به نحوه دیدن شماست.»
الیوت اویت
آخرین دیدگاه‌ها