درون بیرون

چند وقت پیش انیمیشن  Inside out را دیدم. داستان از این قرار بود که چیزهایی که درون سر یک دختر میگذشت را نشان میداد. شخصیت هایی که احساسات مختلف را نشان میدادند مثل شادی،غم، ترس، عصبانیت،ایراد گیری.

چقدر ذهن ما میتواند عمیق و بزرگ باشد و این همه فضا برای خیالات،هدف ها و آرزو ها در آن وجود دارد؛

در اینجا به این موضوع هم به خوبی توجه شده بود. و هر کدام به نوعی در شرایط خاص سریع می آمدند.

روی یک صفحه کلید دکمه ای را فشار می دادند تا آن احساس بوجود بیاید.

همیشه این شادی بود که میخواست بقیه را از کارشان باز دارد و بگوید نه اینجا عصبانی نشو و سریع خاطره

یا یک حس خوب را درون لوله ی شیشه ای می انداخت تا به سرعت به آن دختر یادآوری شود.

شادی خیلی از اوقات جلوی احساسات دیگر را می گرفت. طی اتفاقی شادی و غم از آن اتاق خارج شدند

و به قعر وجود دخترک رفتند. شادی در تلاش بود که دوباره به جای خودشان برگردند اما غم همیشه خسته بود

و انرژی منفی می داد در حالی که شادی میگفت:بیا، می شود دوباره برگردیم.

و بالاخره با تلاش بسیار و اتفاقات مختلف در مسیر ، به جای همیشگی برگشتند. آن سه حس وقتی شادی و غم نبودند. نمی توانستند کنترل آن دو حس مخصوصا شادی را برعهده بگیرند و برعکس همه چیز را بدتر و خراب تر می کردند.

دقیقا یاد خودم افتادم. وقت های که نمی دانم چرا حالم بد است و بیشتر ترس و عصبانیت و ایرادگیری ام شروع

می شوند. و مرا خسته تر از پیش می کنند. دنبال یک حس خوب می گردم و نمی دانم آن شادی و انگیزه ام کجا

رفته انگار غیب شده و نیست. هر طور شده می خواهم پیدایش کنم تا دوباره حالم رو به راه شود.

تصور می کنم درون ذهنم همین حس ها شبیه آدمک وجود دارند. شادی همیشه در تلاش است تا به اندازه ای

باشد که حال مرا خوب نگه دارد. البته وجود تمامشان به طور نسبی لازم است.

چون در آخر غم بود که باعث شد خاطرات گذشته برای دخترک یادآوری شود و او را به گریه بیندازد تا دوباره به خانه برگردد. چون در آن مدت که شادی و غم نبودند او از خانه فرار کرده بود و میخواست به شهری که قبلا در آنجا بودند برود چون به تازگی نقل مکان کرده بودند و دقیقا در این زمان حالش بهم ریخت.

میخواست برود تا دوباره حس های خوش گذشته را در همان شهر به یاد بیاورد.

او پس از اینکه بازگشت با آن یادآوری ها به گریه افتاد و پدر و مادرش او را در آغوش گرفتند.

اینکه غم هم در یک سری شرایط می تواند کمکمان کند و خوب است تا مورد توجه واقع شویم و احساسات با

اشک هایمان منتقل شوند و ما را خالی کنند.

خیلی انیمیشن زیبا و تامل برانگیزی بود. انگار این انیمیشن ها کلی فکر پشتش پنهان شده است و بیشتر از

همه برای سنین بزرگسال ساخته شده اند. چقدر خوب است از دیدن یک انیمیشن یا فیلم یا کتاب چیزهایی

یاد بگیریم و هیچوقت فراموشش نکنیم.

واقعا درک کردم چقدر شادی میتواند نجات دهنده باشد و تمام حس ها و انگیزه ها را بازگرداند.

البته باز هم میگویم همه ی حس ها در کنار هم معنا پیدا می کنند.

کاش بیشتر به درونمان بنگریم و به خودمان حق بدهیم.شاید گاهی شادی به قعر وجودمان سقوط کند و در

تلاش باشد که زودتر خودش را به بالاترین سطح برساند تا به ما کمک کند و از شرایط بحرانی نجاتمان دهد!

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *