به کسی وابسته نباش| صد و یک ایده برای توسعه فردی

وابستگی زیاد به کسی ممکن است ما را از تمام کار ها و هدف هایمان دور کند و فقط فکر و ذکرمان آن فردی شود که به او وابسته شده ایم.

باید وابستگی ها را به حداقل رساند. حتی به چیز هایی که بدست می آوریم هم نباید زیاد وابسته باشیم زیرا ما را از مسیرمان دور می کنند.

اگر روزی آن فرد را در زندگی نداشته باشیم زخم های جبران ناپذیری بهمان وارد خواهد شد.

زخم هایی که می مانند شاید هیچوقت بهبود پیدا نکنند.

زندگی برایمان لذت بخش تر می شود و می توانیم خودمان به تنهایی از پس هر کاری بر بیاییم.

در قسمتی از کتاب ایکیگای خوانده بودم :

امپراتور رومی مارکوس اورلیوس گفته است چیز هایی که عاشقشان هستیم مانند برگ درختانند: هر لحظه امکان دارد با نسیم کوچکی بیفتند. همچنین می گوید که تغییرات دنیای اطراف ما اتفاقی نیست، بلکه بخشی از ماهیت جهان است.

هیچ چیز در این دنیا ماندگار نیست که بخواهیم رویش سرمایه گذاری کنیم که اگر هم این کار را می کنیم باید حواسمان باشد آن چیز یا فرد مانند ما فانی است و قرار نیست تا همیشه برایمان بماند.

روزی از مقابل دیدگانمان جوری ناپدید می شوند که باورمان نمی شود این دنیا این چنین ما را بر زمین کوبیده است گویا برنده ی میدان شده است.همیشه باید آماده ی این نوع اتفاقات باشیم. به جهان و آدم هایی  که پایدار نیستند امید نبندیم که روزی رشته ی امیدمان قطع شود.

امیدمان تنها باید به کسی باشد که بودنش همیشگی ست و خالق ما و تمام چیز هاییست که داریم. اما این نباید ما را از زندگی باز دارد و اندهگینمان کند جوری که دیگر امیدی به ادامه نداشته باشیم. باید به ما کمک کند تا عاشق لحظه حال و اطرافیانمان باشیم.

امام علی (ع) می فرمایند: در شگفتم از کسی که دنیا و دگرگونی های احوال اهل آن را می بیند و باز به آن دل خوش می کند!