نوشتن به نوعی ورزشی برای ذهن و روح است و تو هر بار که می نویسی فشار هایی به ذهن و مغزت وارد
می شود و این فشار ها باعث می شود ذهنت ورزیده شود و دفعات بعدی فعال تر باشد.
ممکن است مثل ورزش کردن که درد جسمی بوجود می آید،آنطوری دردی حس نکنی اما متوجه فشار های وارده
که هنگام پیدا کردن موضوع مناسب و همچنین هنگام نوشتن آن اتفاق می افتد، می شوی.
مثلا گاهی وسط نوشتن مغزت قفل می شود و هر چه می گردد چیزی برای فرستادن پیدا نمی کند آنوقت است
که خسته و کلافه می شود و تو دلت می خواهد مدتی رهایش کنی اما این کار اشتباه است.
تو باید بعد از کمی استراحت به مطالعه بپردازی تا دوباره مغزت فعالیت دریافت چیز های جدید را آغاز کند و بتواند
هنگام نوشتن برای قفل ها همیشه کلیدی در دست داشته باشد یا از مسیر هایی برود که بن بستی درکار نیست.
ساختن عادت های خوب با تکرار همیشگی شان
حس می کنم عادت به یک سری چیز ها مانند ورزش می تواند جز بهترین عادت ها باشد چون سلامتی و
شادابی را به ارمغان می آورد که بهترین هدیه ی ممکن می تواند باشد.
من بعد از تقریبا دو سال و نیم باشگاه رفتن این عادت درونم کاملا شکل گرفت شاید گاهی اذیت می شدم
اما طوری بود که سعی می کردم خیلی کم غیبت کنم و تا می توانم شرکت کنم.
شاید یکی از اساسی ترین چیز ها برای همه ی افراد همین ورزش کردن است مثلا برای کسانی که همیشه
پشت میز می نشینند مثل کار مندان یا کسانی که می نویسند و البته هر شخص دیگری ، ورزش باعث می شود
بدنمان از خشکی و شکنندگی بیرون بیاید و تحرکی انجام دهیم. این سبب می شود قوی تر شویم.
من دلم می خواهد از تمام جنبه ها خودم را قوی کنم چه روحی و چه جسمی و برایش تلاش می کنم.
قبل تر ها شاید ورزش کردن را خیلی دوست نداشتم اما الان برای سلامتی و اهمیت به بدنم قطعا وقت می گذارم.
دیروز اولین جلسه باشگاهم بود. امروز صبح که از خواب بیدار شدم از بدن درد شبیه کسانی بودم که آنقدر آن ها
را زده اند که بدنشان کوفته شده است!
به قول مربی این درد ها شیرین است چون حرکات را درست زدید و آن عضلات مرتبط درگیر شدند و چون
ضعیف هستند این درد ها طبیعی است تا زمانی که قوی تر شوند. مدتی که ورزش را رها می کنیم
چون بدن عادتش را فراموش می کند به حالت اولیه بر می گردد. درست مانند روز هایی که نوشتن را رها می کنیم
و شروع دوباره برایمان خیلی سخت است.
آخرین دیدگاه‌ها