اگر بخواهی تمام آدم‌هایی که دوستشان داری را نام ببری، خودت چندمین نفر هستی؟
خیلی از ما آدم‌ها خودمان را فراموش می‌کنیم یا در مسیر زندگی کسانی سر راهمان قرار می‌گیرند که فکر می‌کنیم مهم‌ترین آدم‌های زندگیمان هستند و چند ماه از این رابطه نگذشته می‌فهمیم آن چیزی که فکر می‌کردیم نبوده است و در واقع در این مسیر یک شکست را تجربه کرده‌ایم. حالا شاید یک دوست باشد یا همسری که مجبور می‌شویم بخاطر نشناختن و زود اعتماد کردن از هم جدا شویم.
گاهی آن فرد را در هر کاری اولویتمان قرار می‌دهیم. بعد که اتفاقی رخ می‌دهد پشیمان می‌شویم که چرا روی خودمان بیشتر سرمایه‌گذاری نکردیم. نمی‌خواهم بگویم به کسی اعتماد نکنیم یا همه‌ی آدم‌ها بد هستند فقط می‌خواهم بگویم در هر شرایطی حتی اگر عاشق کسی هستی خودت را در اولویت قرار بده آنوقت بقیه هم می‌فهمند آنطور که خودت برای خودت ارزش قائلی آن‌ها هم همانطور به تو احترام می‌گذارند و متوجه می‌شوند برایت مهم است وقت‌هایی که کار داری کسی حواست را پرت نکند و مزاحمت نشود.
همه چیز به اعمال خودمان بر می گردد.
در اولویت‌بندی ابتدا خودت را قرار بده سپس هر کسی که مهم‌ترین نقش در زندگی‌ات داشته. به نظرم پدر و مادر یکی از مهم‌ترین‌ها باشند زیرا نقش بزرگی در تربیت و رشدمان داشته‌اند. شاید برخی بگویند پدر یا مادرمان خیلی کم‌کاری کرده‌اند و نگذاشتند فلان کار فلان رشته و هر چیز دیگری را انجام دهیم اما آنوقت که نوزاد بودی چه کسی بزرگت کرد. هر چه پدر و مادر بد باشند باز هم برایمان زحمت کشیده‌اند. پس به نظر من جزو اولویت‌های اول هستند.
مراقب باش درست اولویت‌هایت را انتخاب کنی تا در زندگی لطمه‌ای به تو وارد نشود.
هر کسی لیاقت این را ندارد که در لیست اولویتمان قرار گیرد.
6 پاسخ
برکانا زهرا جان👏
اولویت اول خودمونیم
و هر کسی رو هم نباید تو لیست اولویت زندگیمون بیاریم
ممنونم که اومدی به خونم و سر زدی و کلی نظر ناب برام گذاشتی. زود زود میام خونت تا یادداشت‌هاتو بخونم و کیف کنم.
یولداش جون چه عکسی. دلم خواست جای اون دختره بودم و لباساشم تنم بود. فقط نمی‌دونم چرا از بچگیم با کلاه حصیری حال نمی‌کنم. یکی داشتم اتفاقن، یه روبان سبزیم داشت. خدابیامرزتش. ولی هر وقت میذاشتمش رو سرم شکل کدو تنبل می‌شدم.
به نظرم دلیل اینکه حس می‌کنیم توی ارتباط داشتن با کسی شکست رو تجربه می‌کنیم اینه که هنوز خودمون کامل نشناختیم و با خودمون یکدل نیستیم.
اصلن می‌دونی؟
آدمی که خودشو دوست نداشته باشه بلد نیست که یکی دیگه رو هم دوست داشته باشه.
آدم شاید بتونه تا قبل صمیمیتِ بیشتر حواسش به طرف مقابل باشه، ولی بعد اینکه همه‌ی رودرواسی‌ها کنار رفت، دقیقن جوری باهاش رفتار می‌کنه که با خودشم همون رفتارو داره.
شاید بهترین کار قبل از وارد شدن به یه رابطه این باشه که ببینیم اون آدم چه رفتاری داره با خودش؟ چقدر با خودش مهربونه؟ با خودش چه جوری حرف می‌زنه؟ چقدر واسه الویتاش وقت میذاره. ببین اصلن تو قراره بشی الویت اون آدم دیگه. اگه الویتاش براش مهم باشه تو هم براش مهم می‌شی اگه نه که دیگه مشخصه.
منم یه دونه دارم اما هیچوقت سرم نذاشتم. فقط توی عکاسی ازش استفاده کردم و روی میز گذاشتمش.
صبا خیلی با حرفات موافقم. چند بار نظرت رو خوندم. ممنونم که انقدر قشنگ وقت میذاری و برام می‌نویسی یولداش.
آخه نوشته های تو هم برام خیلی مهمه😍
ممنونم مهربون جان