مهارت های بسیاری در درون ما وجود دارد. آیا به تمام مهارت ها و استعداد های درونیمان آگاه هستیم؟ همین ناآگاهی باعث می شود ندانیم در زندگی چه هدفی را دنبال می کنیم. شاید اغلب آدم ها نیاز دارند تا کسی در این زمینه هدایتشان کند. کسی که با شمع یا چراغی در دست درونمان را برایمان روشن کند.
حالا این شمع یا چراغ همان سوالاتی ست که فرد با علم و براساس ویژگی هایی که در ما دیده ازما می پرسد. قرار است او تنها، وجود تاریک و غبار گرفته ی ما را روشن کند نه اینکه مانند یک مدرس بهمان چیزی را بیاموزد. به آن فرد کوچ یا مربی می گوییم، کسی که قرار است با باور های درونی اش بدون هیچ قضاوتی کمکمان کند.
کوچ با مهارت ها و جعبه ابزار کوچینگ توانمندی ها را آشکار می سازد و مراجع را ترغیب و تشویق می کند تا در جهت آن توانمندی و پتانسیل درونی برنامه ریزی لازم را انجام دهد و متعهد شود که اقدام خواهد کرد. هر زمان مراجع بخواهد می تواند از او به عنوان یک همراه کمک بگیرد.
یادآوری مهارت ها
مدل رفتار و گفتار کوچ باعث می شود ما حس نزدیکی بیشتری به او داشته باشیم چون او مانند یک دوست، صمیمانه میخواهد اعتمادمان را جلب کند و بهمان یاد آور شود که ما نیز دارای مهارت و پتانسیل کافی هستیم. اینکه قرار نیست شبیه بقیه باشیم و اگر متفاوت بودیم مایوس نشویم. توانمندی هر شخص در چیز خاصی ست که دیگری ممکن است تهی از آن باشد.
گاهی اوقات هم مراجع از مهارت و توانایی خود در یک زمینه ی خاص آگاه است اما شیوه ی صحیح حرکت به سمت جلو را نمی داند و بلد نیست چگونه پیش برود تا رشد کند.
کوچ راهکار هایی به مراجع می دهد تا در جهت سرعت بخشیدن به عملکردش استفاده کند. در نهایت آنچه بیش از همه کمکمان می کند خودمان هستیم چون کوچ جادوگر نیست و قرار نیست به محض مراجعه معجزه ای در زندگی مان پدید بیاید بلکه آنچه مهم است شفافیت افکار و شناخت درونیاتمان است که با کمک کوچ حاصل می شود. در نهایت باید راه مختص خودمان را پیدا کنیم و متناسب با اهدافمان پیش برویم.
آخرین دیدگاه‌ها