نامه های بی مقصد | یادداشت نویسی در قالب نامه

مدتی ست که تصمیم گرفتم در قالب نامه یادداشت های روزانه ام را بنویسم. این کار را زمانی که می خواستم مسافرت بروم شروع کردم. برای فرد ناشناسی از مسیر سفر و اتفاقاتش می نوشتم و حس می کردم در نامه نگاری ها راحت تر می توانم آنچه در دلم مانده و نمی توانم به کسی بگویم را بازگو کنم. لا به لایش گاهی به صورت واضح و گاهی هم با ابهام حرف هایم را می نوشتم. دیدم این نامه ها دارد خوب پیش می رود و موجب می شود تا حرف هایی که شاید هیچوقت مجالش پیش نمی آید را بنویسم. حتی گاهی لا به لای نوشتن خاطره ای از گذشته هم زنده می شود. برای همین با خودم گفتم چرا ادامه اش ندهم.

نامه نگاری بسیار قالب خوبی برای بیان احساسات و گفتن دغدغه هاست. به نظرم  یادداشت های روزانه هم با این قالب بسیار جذاب تر می شوند.

آخر نامه ها اسمی متفاوت به چشمتان می خورد: ” هراز اصلح”

برای اینکه آخر نامه ها اسم خودم را نگذارم، تخلصی که چند ماه پیش با ترکیب حروف اسم خودم ساخته بودم را قرار دادم.

بخشی از نامه هایی که نوشتم:


منتظر نامه های بعدی در پست های بعد باشید 🙂

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *