من: به نظرت با افرادی که مدام می خواهند به تو بفهمانند علم روانشناسی این را می گوید و با این حرف می خواهند مهر تاییدی بر کار خود بزنند، چه باید گفت؟ مثلا می گویند نباید زیاد به بچه سخت گرفت و باید آزادش گذاشت.
آناهیل: از آنجایی که تعداد زیادی از کتاب های روانشناسی کتابفروشی ها را زیر رو کردم باید بگویم درست است. روانشناسی خیلی رفتار ها را زیر ذره بین برده و گفته مثلا یک سری رفتار های غلط بزرگسالی از کودکی آن فرد و رفتار خانواده اش سرچشمه می گیرند.
من: وای تو چیکار کردی؟ بدون من رفتی کتابفروشی و همونجا کتابا رو خوندی؟
آناهیل: خب مگه چیه؟ من کل شب اونجا بودم. خوشبختانه کسی هم منو ندید . ولی یه پرنده اونجا بود که مدام به من خیره میشد و فریاد می کشید. کسایی که توی کتابفروشی کار می کردند به همون نقطه نگاه می کردن و به هم می گفتن چی شده، چرا طوطی همچین میکنه. به گمونم منو دید و می خواست به بقیه خبر بده.
من: از دست تو آناهیل. چه کردی با طوطی بیچاره. حتما حنجره اش بس که جیغ کشید آسیب دید. بهت میگم هر وقت خواستی بری جایی به من بگو با هم بریم.
آناهیل: خب تو کار خودتو داری. نمی تونی که همیشه باهام بیای. منم خودم میرم و راحت می شینم و کتاب می خونم. میگم اشکال داره؟ من که نمی تونم کتابا رو بخرم.
من: نمیدونم والا. برای تو که موجود فرا زمینی هستی عیبی نداره اما بهتره هر کتابی که من میخرم رو بخونی.
آناهیل: آخه اونا رو چندین بار خوندم، خسته شدم. حالا بیا بریم سر وضوعی که پرسیده بودی.
من: چی بگم به تو، حرفی نمیمونه و منی که همیشه تسلیم توام. آره داشتیم می گفتیم. اما به نظر من درست نیست بچه رو خیلی آزاد بذاریم. مثلا میره مهمونی به تمام وسایل دست بزنه یا تمام دیوار خونه ی میزبان رو خط خطی کنه. آیا این درسته؟
آناهیل: نه جانم اینو که روانشناس ها قطعا نمیگن. بیش از اندازه هم خوب نیست آزادی بدیم. اونوقت بچه فکر می کنه هر کاری کنه بهش چیزی نمیگن . دیگه راحت خرابکاری میکنه. بچه باید سیاست والدینشو هم ببینه تا رشد کنه. یه تعادل باید وجود داشته باشه.
فردریش نیچه میگه: پدر و مادر ناخواسته فرزند خویش را شبیه خود می کنند و نام “تربیت” را بر آن می گذارند.
باید حواسمان باشد تا موجب رنجش صاحب خانه نشویم. بیخیال بودن موجب می شود بقیه با خود فکر کنند چقدر سهل انگاریم. می توانیم به گونه ای که درست است کودک را کنترل کنیم تا آبروی ما را در جمع نبرد.
من: درسته، نه محدود کردم زیادی خوبه و نه آزاد گذاشتن. باید با زبون خوش به نوعی که بچه متوجه میشه بگیم مثلا این کار خوبی نیست یا حواسش رو پرت کنیم. نه اینکه مدام به بقیه نکات روانشناسی را یادآور شویم.
آخرین دیدگاه‌ها